Τέσσερεις τρίτες σκέψεις για «Το Ποτάμι»
ή
Αμλετικές
συστάσεις τύπου «Καλησπέρα-Καλησπέρα σας» σε νεκροκεφαλή
ή
Ιστορίες
για να σκεφτόμαστε διαφορετικά
Α. Σκύψε στο «Ποτάμι»,
και θα δεις την καρικατουρίστικη αντανάκλαση της εξέγερσης των προνομιούχων: τη
ρέουσα τάξη του μέλλοντος.
Β. Πιες απ’ το «Ποτάμι»,
και θα δηλητηριαστείς απ’ το θέαμα: σύμφωνα με τις μετρήσεις του «Γενικού
Αφεντικού Χημείου του Κράτους», τα νερά του περιέχουν τοξικά ποσοστά εκείνης της
παθητικότητας που απαντάται στον χημικό τύπο:
«Πρωταγωνιστές μείον
Επιθυμίες ίσον Κομπάρσοι»
Γ. Μπες στο «Ποτάμι»,
για εξαγνισμό, μιας και «πάει πολύς καιρός που σ’ αυτόν τον απόπατο η δυσωδία
έγινε αφόρητη». Γιατί όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν, μυρίζει ανυπόφορη πτωμαΐνη.
(#Farmakonisi)
Δ. Βούτα στο «Ποτάμι», όμως γνωρίζοντας πως το «Ποτάμι» δεν είναι οποιοδήποτε ποτάμι: είναι το αποτέλεσμα της εκτροπής του «Μεγάλου»
Καναλιού. Σ’ αυτό το «Ποτάμι» βαφτίζει το εκλογικό σώμα ο κεντροαριστερός «Πρόδρομος».
Γνωρίζει ήδη το τέλος του: «αποκεφαλισμός». Όμως με τη θυσία του αυτή θέλει να
μπει στο τέμπλο εκ δεξιών του «Μεσσία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου